In mijn vorige column (Stoppen met dataslurpers en tijdzuigers) riep ik op tot meer actie en minder zeuren. Als je van mening bent dat techbedrijven te veel macht hebben, zul je de alternatieven op zijn minst moeten verkennen. Zo voegde ik de daad bij het woord en maakte ik mijn digitale verkering uit met Mark Zuckerberg.
Mark en ik gingen reeds tien jaar terug. Op 27 mei 2007 logde ik voor het eerst in en sindsdien hebben we een knipperlichtrelatie. Op sommige momenten vond ik Facebook bijzonder nuttig. Toen ik bijvoorbeeld voor langere tijd in het buitenland verbleef was het een ideale manier om contact te houden met het thuisfront. Maar 1441 vrienden, honderden foto’s en duizenden berichtjes, likes en comments later is de liefde opgedroogd.
Facebook is een “weapon of mass distraction” geworden. Het nieuwsfeed-algoritme dwingt me tot eindeloos scrollen langs een stroom van verontwaardigde berichten over Trump en Sylvana. Het geeft voorrang aan betalende partijen en compenseert dat met een overdosis aan te blije familiefoto’s van mensen die ik nauwelijks ken.
Sinds 1 augustus ben ik dan ook uitgelogd en afgelopen week heb ik officieel mijn account verwijderd. Dat was overigens makkelijker gezegd dan gedaan.
Mark Zuckerberg neemt niet graag afscheid en heeft “account opheffen” goed verstopt in het instellingen-menu. Daar aangekomen werpt hij drie hordes op om je in zijn web gevangen te houden. Allereerst verschijnen er vijf foto’s van goeie vrienden met daarbij aangrijpende bijschriften als Karin gaat je missen! Guido gaat je missen! Een gewiekste vorm van sociale chantage waarbij ik betwijfel of mijn vrienden daar toestemming voor hebben gegeven.
Bij de volgende horde word je gevraagd waarom je eigenlijk met Facebook wil stoppen. Bij elke reden (Het kost te veel tijd. Ik voel me niet veilig. Ik ken niemand.) word je een tegenoplossing geboden. Je moet blijkbaar stevig in je schoenen staan om alsnog de juiste vinkjes te zetten en zo je vertrek te motiveren.
Net als bij elke scheiding moeten we het nog wel over de boedel hebben. In digitale termen praten we dan over dataportabiliteit. Facebook biedt de mogelijkheid om je foto’s, vriendenlijst en je berichten te downloaden. Terecht, het is immers jouw data. Maar daar moet je wel een paar dagen op wachten.
Mark’s laatste troef om je ervan te weerhouden je account definitief op te heffen. Een uitgebreide handleiding voor Nederlandse Facebook-verlaters heb ik op Steemit gepubliceerd.
Steemit is een sociaal netwerk dat draait op blockchain-technologie. Alle berichten, likes en reacties worden omgezet in een eigen crypo-currency (Steem). Een interessant model! De gebruikers worden zo niet uitgeleverd aan adverteerders maar kunnen zelf geld verdienen met hun activiteiten op het platform.
Vormt Steemit een bedreiging voor Facebook? Nee, vooralsnog zal het vooral een publiek trekken van nerds en innovatieve uitgevers. Maar met meer dan 500.000 gebruikers ben ik benieuwd hoe stevig de oprichters in hun schoenen staan. Want ergens in 2018 zal loverboy Zuckerberg op de stoep staan met een bosje prachtige dollarbiljetten in zijn handen.