Attentiorexia in het woordenboek?

Sinds enige tijd schrijf ik veel over aandacht. Zowel in mijn nieuwe boek (titel: Uitverkocht!) als in interviews over het gebruik van social media. Mijn stelling is dat wij in het Westen aan niets een gebrek hebben. Het enige wat we willen is een beetje aandacht, en daar is er veel te weinig van. Zo ontstaan vanzelf een ‘aandachtseconomie’ (vraag en aanbod) en symptonen

Return on Attention

Afgelopen maandag gaf ik een lezing op een bijeenkomst voor HR-professionals. Onder de noemer het groot HR-dictee wisselden sprekers en aanwezigen ideeën uit over de verschillende generaties die op dit moment de werkvloer delen. Voor mij sprak Dr. Lidewey Van der Sluis (Nyenrode Business Universiteit). Zij is hoogleraar strategisch talentmanagement en Lidewey eindigde haar presentatie met een pleidooi voor rendament op talent in plaats

Aandacht

In diverse interviews heb ik mijn verwondering uitgesproken over het begrip “aandacht”. Tijdens mijn maandje offline merkte ik na 3 weken dat ik mij daadwerkelijk beter kon concentreren en dat ik meer aandacht had voor de dingen die ik deed. Zou dat “verbonden zijn” dan toch een soort sluimerstand van je hersenen zijn die continue energie slurpt? Dus dat wanneer je niet meer verbonden